Πρόωρη εκσπερμάτιση – Υπάρχει λύση;

ΕΝΟΤΗΤΕΣ


    Η πρόωρη εκσπερμάτιση (ΠΕ) αποτελεί την πιο συνηθισμένη σεξουαλική δυσλειτουργία, σε άντρες κάτω των 60 ετών, αλλά παρόλα αυτά αποτελεί μια από τις παθήσεις που έχουν την ελλιπέστερη διάγνωση και θεραπεία.

    Παγκοσμίως και ανεξαρτήτως ηλικίας, επηρεάζει περίπου 1 στους 5 άντρες (σύμφωνα με τον ορισμό στο επίσημο εγχειρίδιο διαφορικής διάγνωσης DSM-IV).

    Πρόκειται για περίπλοκη ιατρική πάθηση για την οποία ευθύνονται διάφοροι παράγοντες και περιγράφεται ως σύντομος λανθάνων χρόνος εκσπερμάτισης, ελλιπής ή μηδενικός έλεγχος εκσπερμάτισης, με ιδιαίτερα αρνητικές επιπτώσεις στους άνδρες που υποφέρουν και τους συντρόφους τους.

     

    Υπάρχουν δύο τύποι πρόωρης εκσπερμάτισης:

    1. Πρωτογενής (αναφερόμενη και ως «χρόνια») – η οποία προκύπτει κατά την πρώτη σεξουαλική επαφή στη ζωή του άνδρα και διαρκεί εφ’ όρου ζωής. Σε αυτήν την περίπτωση η εκσπερμάτιση προκύπτει πολύ γρήγορα πριν την κολπική διείσδυση ή σε λιγότερο από 1-2 λεπτά μετά τη διείσδυση.
    2. Δευτερογενής (αναφερόμενη και ως «επίκτητη») – εμφανίζεται σταδιακά, ή ξαφνικά ενώ σε προγενέστερο στάδιο η διαδικασία εκσπερμάτισης ήταν φυσιολογική.

     

    Θεραπευτικές επιλογές

    Αρχικά η πρόωρη εκσπερμάτιση αντιμετωπίστηκε ως ψυχολογικό πρόβλημα και για δεκαετίες θεραπευόταν με συμπεριφορικές και γνωσιακές προσεγγίσεις. Αργότερα έγιναν διαθέσιμες φαρμακολογικές θεραπείες όπως συνταγογραφούμενα φάρμακα και τυπικά σκευάσματα.

    Πολύ συχνά, τόσο η χρόνια όσο και η επίκτητη πρόωρη εκσπερμάτιση έχουν αίτια οργανικούς/νευροβιολογικούς παράγοντες που είναι ιάσιμοι.

    Εάν η πρόωρη εκσπερμάτιση προκλήθηκε από μια άλλη ασθένεια (για παράδειγμα από μη-διαγνωσμένη χρόνια προστατίτιδα) τότε η θεραπεία της βασικής νόσου θα επιφέρει θετικά αποτελέσματα και στο πρόβλημα της πρόωρης εκσπερμάτισης. Ακόμα και στην περίπτωση της χρόνιας πρόωρης εκσπερμάτισης οι γιατροί είναι πλέον σε θέση να προσφέρουν διάφορες επιλογές στους ασθενείς τους.

    Σε κάθε περίπτωση συνιστάται ιατρική γνωμάτευση για τη σωστή διάγνωση και θεραπεία.

    Οι δύο συνηθέστερες τεχνικές συμπεριφοράς είναι η τεχνική «διακοπής-έναρξης» (την οποία εισήγαγε ο Dr. J. Semans το 1956) και η τεχνική «πίεσης» (της βαλάνου) (που περιέγραψαν οι Masters και Johnson, το 1970.

    Ο αυνανισμός πριν τη σεξουαλική συνεύρεση είναι μια τεχνική που υιοθετούν πολλοί νέοι άνδρες. Μετά τον αυνανισμό το πέος απευαισθητοποιείται και έχει μεγαλύτερο χρόνο εκσπερμάτισης μετά την ανάκαμψη (δεύτερη στύση/επαφή σε μικρό χρονικό διάστημα)

    Φαρμακευτική θεραπεία

    Υπάρχουν κρέμες και σπρέϋ τοπικής εφαρμογής που περιέχουν αναισθητικά συστατικά όπως λιδοκαΐνη και πριλοκαΐνη για την απευαισθητοποίηση του πέους ώστε να καθυστερούν την εκσπερμάτιση και σε μελέτες μικρής κλίμακας έχουν παρουσιάσει μέτρια αποτελέσματα.

    Σε θεραπεία από του στόματος χρησιμοποιούνται τα αντικαταθλιπτικά φάρμακα της κατηγορίας των επιλεκτικών αναστολέων επαναπρόσληψης της σεροτονίνης (SSRI),τα οποία βοηθούν διότι μεταξύ των παρενεργειών τους, περιλαμβάνεται  καθυστέρηση της εκσπερμάτωσης.

    Με μόνη ένδειξη τη πρώιμη εκσπερμάτιση υπάρχει πλέον ένα καινούριο ιδιοσκεύασμα στην Ελλάδα η δαποξετίνη, με μικρό χρόνο ημίσειας ζωής που χρησιμοποιείται κατ΄ επίκληση με καλά αποτελέσματα.

    ΚΑΛΕΣΤΕ ΜΑΣ
    ΚΛΕΙΣΤΕ ΡΑΝΤΕΒΟΥ